De tuin ligt achter een voormalig postkantoor in een klein Brabants dorp, jaren geleden getransformeerd tot twee woningen. De achtertuin heeft een niveauverschil van 60 centimeter, de voortuin ongeveer twintig. Het huis, de garage en de omsluiting van de tuin (muur, schutting en coniferen) maken onregelmatige hoeken met elkaar, en de breedte van de tuin is overal anders.
Tuinen > Portfolio > Nieuwe Kerkstraat
Locatie: Veldhoven
Oppervlakte: 550 m2
In opdracht van: particulier
Ontwerp: 1995
Uitvoering: 1998
ontwerp
Grote lijnen versus intieme plekken, weelderige plantenvormen en formele elementen, verrassing en overzicht zijn in één compositie samengevat, waarbij zijtuin, achtertuin en beide voortuinen één geheel vormen. De vele eigenaardigheden van de locatie en het samengaan van uiteenlopende functies hebben geleid tot een ontwerp dat is opgebouwd uit verschillende lagen: plateaus, een watersysteem, pergola's, en looproutes.
plateaus
De onregelmatigheid van de kavel is gedramatiseerd in een waaiervormige compositie van plateaus, die verdiepte terrassen en verhoogde plantbedden vormt. De randen zijn evenals de paden en terrassen van hergebruikte trottoirtegels gemaakt.
Daartegenover vormen de voortuinen een formeel voetstuk om het voormalige postkantoor in zijn oude luister te herstellen. Het plateau ligt in een bed van grind, als intermediair tussen huis en straat.
Door de tuinmuur weg te breken tussen huis en garage kan ook de ruimte naast het huis betrokken worden bij de tuin. Vanaf een betegeld vlak aan de straat om de auto's te parkeren lopen lange banen door een tapijt van beplanting tot aan de garage.
De beweging van de zon door de seizoenen heen bepaalt de situering van de terrassen. Aan de grote vijver ligt een zomerterras. Een terras in de westelijke hoek van de tuin ligt in het voorjaar in de zon, een grindvlak in een bloemenweide. Een derde terras sluit aan op de bijkeuken en is overdekt.
vijf variaties op een pergola
de basisvorm van de pergola - een frame van narcisgele balken in de kleur van de geglazuurde tegelranden in de muur van het huis - krijgt door de tuin heen telkens een andere betekenis en expressie: luifel bij de voordeur, carport, terras bij de achterdeur, kippenhok en sculptuur. De hoogte is constant, zodat voor- en achtergrond naast elkaar worden gezet en van plaats lijken te wisselen, zodat de diepte van de tuin ongewis wordt.
Begroeid met bloeiende klimplanten en met een dak van transparant kanaalplaat is de carport - die alleen 's winters onderdak hoeft te geven aan de volkswagenbus - 's zomers een aangenaam terras. Het bestaande kippenhok is - on de kip niet meer te storen dan nodig is - onveranderd gebleven; erboven zweeft een pergola-element. Aan het eind van de water- en zichtlijn is een pergola samengedrukt tot een verticaal sculptuur, de focus van de tuin. Ze verdwijnt deels in de bladeren van de ernaast staande walnoot, zodat door de seizoenen heen het accent verschuift.