Saskia de Wit Tuin en landschap

info@saskiadewit.nl    06 4128 8022    Meeuwenlaan 108a2    1021 JM Amsterdam

Tuinen > Portfolio > holendrechterweg

Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg, Saskia de Wit, holendrechterweg,

Locatie: Ouderkerk aan de Amstel
Oppervlakte: 375 m2
In opdracht van: particulier
Ontwerp: 2006
Uitvoering: 2007
Aangelegd door: van Eekelen landscaping

aanleiding

In 2006 vond er een dijkverzwaring plaats langs het veenriviertje de Bullewijk, met als gevolg dat de aangrenzende tuinen van de lintbebouwing langs de dijk voor een deel op de schop moesten. Eén daarvan was een romantische tuin bestaande uit buxusvakken in klinkerverharding, aangelegd in de jaren ’70, en behorende bij een vrijstaand huis uit dezelfde periode. De tuin ligt deels op het nieuwe talud, bestaande uit zware klei, terwijl de rest van de tuin op veengrond rust. Het maaiveld loopt vanaf het dijktalud in verspringende treden af naar het huis, met daarop de buxusparterres.  

Vooral vanuit de eerste verdieping van het huis heb je een schitterend uitzicht over polder de Ronde Hoep, met op de voorgrond de tuin, de dijk en ook nog een buitendijkse overtuin, vervolgens de Bullewijk en dan de polder. In de Bullewijk ligt een steiger voor de zeilboot van de eigenaars. 

concept

De overgang van stad naar polder wordt in de tuin verbeeld door  een reeks van tuinruimtes, van introvert naar open, van gecultiveerd naar ruig. De dijk vormt een harde knip in deze reeks, de grens tussen de introverte voortuin en de open overtuin. De buxusvakken uit de oorspronkelijke tuin zijn gehandhaafd en bepalen de compositie, met daaronder nieuwe grondvlakken: marmer, klinkertjes, gemaaid gras en bloemenweide. Een lange lijn, in de vorm van een houten, iets opgetild pad, verbindt alle tuindelen. 

verbindingslijn

het houten pad volgt zijn eigen logica, los van alle afzonderlijke zones, maar past zich tegelijkertijd aan. Het pad komt tevoorschijn uit een smalle kier tussen het huis en de hoge schutting met de buren, wringt zich om een schuurtje heen en loopt dan als lange lijn tussen de buxusvakken en de rij appelbomen door, recht op een struikroos af. Deze markeert het begin van het dijktalud, waar het pad weer een kleine knik maakt alvorens met een aantal steile treden de dijk te beklimmen. Aan de overzijde krijgt het pad veel meer ruimte, de ruimte van de polder. De treden hier zijn breed en uiteindelijk verbreedt het pad zich tot een groot terras, dat ook als steiger voor de boot dient. 

voortuin

De voortuin bestond uit verschillende zones, die echter onderling weinig verband  vertoonden. Het toevoegen van enkele buxusvakken en kleine verschuivingen in de grondvlakken maken een geheel van de verschillende zones in de voortuin. Zo wordt het een ruimte, waar je in beweegt, in plaats van er van een afstand naar te kijken. 

Tegen de voorgevel aan geeft een groot marmeren vlak ruim gelegenheid om te zitten, ingebed tussen een weelderige gevelbegroeiing en de overhangende bomen in de parterres. Twee bronzen schapen van de beeldhouwster Karin Beek geven de tuin een focus. 

talud

Een houten damwand beschermt de buxustuin tegen het verzwaarde talud. Door hier een lage haag tegenaan te planten wordt de keerwand onderdeel van de compositie van buxusvakken. Oud en nieuw worden duidelijk van elkaar onderscheiden door deze haag niet in buxus uit te voeren, maar in haagbeuk.

De forse beplanting op het talud maakt een eerste schaalstap van de kleinschalige vakkentuin naar het open landschap. De beplantingsmassa werkt zowel scheidend als verbindend: het terras wordt aan het zicht van de weg onttrokken, en vanuit de tuin vallen de hoge grassen en de wilgen in de overtuin visueel samen met de beplanting op het talud waarmee de overtuin bij de tuin wordt betrokken. 

overtuin

Het ontwerp van de overtuin (beplanting, bank, steiger) bestaat uit verspringende lange lijnen van grassen en riet (miscanthus sinensis, calamagrostis, lisdodde, riet) in een bloemrijk grasland, parallel met de Bullewijk. Alleen het pad heeft een afwijkende richting, die beide tuindelen verbindt. Een houten steiger is rondom een heesterblok met daarin een mispel georganiseerd, verwijzend naar de voortuin aan de andere kant van de weg.

 

download pdf