Tuinen > Portfolio > panhuysstraat

De kleine tuin moest een veelheid aan elementen herbergen. Om deze toch bij elkaar te brengen is de basis een eenheid in materialen, kleuren en vormen, en een evenwicht tussen plantvakken en bestratingsvakken. Zo ontstaan er als vanzelf terrassen, zonder dat deze nadrukkelijk aanwezig zijn.

Een opvallende kleur verbindt zowel de beplanting als de harden materialen: de sculpturen in geoxideerd brons gaven de aanleiding voor de keuze voor planten met grijsgroen gebladerte en houtwerk in grijsgroen geschilderd.

Een frame van verticale latjes op de verschillende wanden, voor de klimplanten, creëert een eenheid in de tuin. De nieuwe schuur is een doosvormig volume bekleed met verticale latjes. De schuur is donker grijsgroen geschilderd, evenals de bestaande betonnenwand aan de andere zijde van de tuin. De laatjes zijn een tint lichter. Een spiegelende glazen plaat met een donkere achterkant is deels achter de beplanting verscholen, zodat deze de tuin reflecteert zonder op te vallen.

Voor de vloer is gekozen voor lichtgekleurde travertijn tegels in een kleine maat (20x20cm). Hier zijn de beplantingsvakken als gaten uit gesneden; door de houten kantplank 2 cm onder de bestrating aan te brengen is de rand onzichtbaar. Een diepe kier gevuld met keien rondom zorgt voor de afwatering, en neemt alle problemen aan de randen in zich op (zo zijn de keien over de betonnen funderingen van buizen heen gelegd). Een verzinkt stalen persroosters ligt voor de keukendeur en de openslaande deuren over de kiezels heen. Zo is er geen inloopmat meer nodig.

De beplanting was voorheen massief en somber, doordat er veel hoge, wintergroene heesters stonden. In het ontwerp is een basis gemaakt van wintergroene bodembedekker (o.a. Acana, Asarum, Helleborus, Festuca, Rubus), met ijle, niet wintergroene planten er uit stekend (o.a. Verbascum, Aconitum), dus eigenlijk omgekeerd van vroegere situatie, waarmee het weliswaar een wintergroene tuin is, maar licht en transparant. 

Daarbovenuit zijn verspringende massa’s geplant, als coulissen, om het achterterras deels aan zicht te onttrekken en zo in de kleine tuin toch nog een verrassingseffect te sorteren. Het pièce de résistance zijn 2 grote, meerstemmige wintergroene eiken (Quercus ilex), die de achterwand aan het zicht onttrekken. Vervolgens zijn er 4 rijen van hoge ijle pluimen met winterskelet als coulissen voor dieptewerking. Hoge grassen tegen de achterwand en de schuur (Miscanthus, Calamagrostis), in het middenbed en voor de zijwand wat lager en fijner (Deschampsia, Panicum).

Weelderige klimplanten (Rosa helenae, Wisteria, Aristilochia) bedekken de wanden.