Tuinen > Portfolio > amsterdams welvaren

De kleine, donkere, laag gelegen en smalle tuin tussen de bebouwing en de bijzondere geschiedenis ervan gaven aanleiding tot een ontwerp dat bewust verwarrend, mysterieus en complex is, als Alice in Wonderland. Een weelderige, oerwoudachtige beplanting omgeeft en verbindt een organisch kronkelend pad, grote stalen, paddestoelvormige objecten, en voluptueuze kroonluchters. De kapel, die slechts uitkeek op een blinde muur van het gebouw Felix Meritis, kijkt nu in de boomkruinen, en verborgen spiegels sturen de blik diep de tuin in. Materialen en kleuren zijn expressief: roestkleurig Corten-staal, en een ruw-bezaagde paars geschilderde schutting complementeren het overdadige groen van de beplanting.

Omdat de tuin klein is, en niet in het verlengde, maar loodrecht op de achtergevel ligt, en de hoofdruimte, de voormalige kapel, bijna twee meter boven maaiveld ligt, is er een spannende en complexe verbinding gemaakt vanaf de beletage tot achter in de tuin, met hoogteverschillen, draaiingen, verbredingen en versmallingen. Een houten vlonder begint op het niveau van de kapel, daalt af via een gracieuze trap naar een vijver, buigt plotseling af om te verbreden tot een terras met een buitenkeuken en stopt bij een tuinhuis. Langs de trapleuning wordt water geleid, waar je je vingers doorheen kan laten gaan tijdens het lopen. Het kronkelende houten pad verleidt het oog om door de ruimte te dwalen. Aan het eind van de tuin klapt de vloer omhoog, om tegen de muur op te kruipen als wand en als kast. Het pad draait terug om te eindigen voor het raam van het souterrain, waar zo een eigen privé-terrasje ontstaat, beschut van het openbare terras op de berging. 

Een gebogen Corten-stalen wand voor de berging onttrekt de grote airconditioning-eenheid onder de trap aan het zicht, en een tweede wand op de berging verbergt de pijpen op het dak. De wand begeleid de beweging. Twee spiegels in deze wand zorgen dat zowel vanuit de bel-etage als vanuit het souterrain het zicht wordt afgebogen de tuin in.

Bovenaan de trap vangt een Corten-stalen schaal als een groot blad het water dat uit de vijver wordt gepompt, om via de gootjes langs de trap weer terug te stromen in de vijver. 

De vervreemdende architectonische elementen zijn ingebed in een overdadige oerwoudachtige beplanting. Drie exotische ogende Aralia elata (duivelswandelstok) met hun reusachtige, gevederde bladeren, worden ’s avonds aangelicht door grondspots. Twee kroonluchters hangen half-verborgen tussen de takken. Wingerd, bamboe, varens, vingerhoedskruid en andere schaduwminnende planten mogen zich vrij verspreiden door de tuin.